Ablatie is een operatie aan het hart waarbij kleine stukjes weefsel worden weggebrand. Deze behandeling wordt ook wel RFCA genoemd wat staat voor Radiofrequente katheterablatie. De ablatiebehandeling sluit meestal aan op een EFO wat staat voor Elektro Fysiologisch Onderzoek. Bij dit onderzoek worden er een paar dunne slangetjes via een ader of slagader in de lies opgeschoven naar het hart die vanbuiten af het hart prikkelen om er achter te komen welke ritmestoornis men heeft en waar die ontstaat.
Tijdens de behandeling wordt met behulp van radiofrequente stroom het uiteinde van een speciale katheter verwarmd. Als het uiteinde van deze katheter verwarmd is tot ongeveer 50 graden kan er een klein stukje weefsel in het hart worden weggebrand. Zo ontstaat een littekentje van enkele centimeters diepte en doorsnede. Het is moeilijk om de kleine littekentjes te maken en de katheter precies op de goede plaats te leggen. De operatie kan door dit precieze werk wel uren duren en moet meerdere malen worden herhaald. De katheter moet steeds weer 30 tot 90 seconden worden verwarmd. Dit is waar te nemen als een warm branderig en soms pijnlijk gevoel.
Katheterablatie door middel van bevriezing kan verschillende oorzaken van een hartritmestoornis behandelen zoals elektrische prikkels in de sinusknoop en die in de buurt van de AVknoop.
Na de behandeling krijgt de patiënt vaak antistolling, aspirine of protamine toegediend en worden de katheters en buisjes verwijderd. Wanneer er een slagader is geraakt wordt er een drukverband aangelegd dat een aantal uren moet blijven zitten. De patiënt moet uren tot dagen rusten om te herstellen, vaak wordt hierbij het hartritme bewaakt.